استراتژی های معاملاتی

مدیریت راهبردی چیست

منظر طبیعی و فرهنگی رامسر در فهرست موقت یونسکو

روحانی باید ادعای خود درباره قانون اقدام راهبردی را ثابت کند

سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مجلس گفت: مذاکرات هسته‌ای بین ایران و گروه ۱+۴ از سیزدهم فروردین ۱۴۰۰ آغاز شد، بنابراین اظهارات حسن روحانی فاقد وجاهت است.

به گزارش مشرق ، ابوالفضل عمویی، در واکنش به اظهارات اخیر حسن روحانی مبنی بر اینکه کاش گرفتار مصوبه برجامی مجلس نمی‌شدیم تا می‌توانستیم در اسفند ۱۳۹۹ برجام را احیا کنیم، اظهار داشت: قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از حقوق ملت ایران تکلیف ادامه روند فعالیت هسته‌ای کشور را با وجود تحریم‌ها روشن کرده است.

وی بیان کرد: ما قانون اقدام راهبردی را یک قانون منطقی می‌دانیم و اظهارات رئیس جمهور سابق را فاقد وجاهت تشخیص می‌دهیم؛ علت این مسئله آن است که مذاکرات هسته‌ای بین ایران و گروه ۱+۴ از سیزدهم فروردین ۱۴۰۰ آغاز شد و پیش از آن اصلاً مذاکراتی وجود نداشت.

سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: از ابتدای بهمن ماه ۹۹ که بایدن رئیس جمهور آمریکا شد تا آغاز مذاکرات بین ایران و ۱+۴ حدو دو ماه طول کشید و پس از دو ماه آمریکایی‌ها اعلام کردند می‌خواهند به توافق بازگردند. پیش از فرودین ۱۴۰۰ مذاکره‌ای در جریان نبود و اگر حسن روحانی چنین ادعایی دارد، باید ادعای خود را ثابت کند.

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی درباره علت موضع‌گیری‌ های روحانی علیه قانون هسته‌ای مجلس، گفت: حسن روحانی شخصاً تمایل داشت در کارنامه خودش یک توافق را ثبت کند اما متأسفانه با ضعف در برابر تحریم‌هایی که از سوی آمریکا به صورت پیوسته علیه کشورمان اعمال می‌شد، نتوانست حقوق مردم ایران را در این توافق استیفا کند.

عمویی اظهار داشت: در شرایط فعلی هم یک خوش خیالی است که تاریخی را برای خودشان بسازند اما واقعیت‌های تاریخی به ما نشان می‌دهد که در سال ۹۹ به هیچ وجه مذاکره‌ای وجود نداشته است. مذاکرات از فروردین ۱۴۰۰ و در وبیناری که بین وزارت امور خارجه ایران و گروه ۱+۴ برگزار شد، آغاز شد و ادعای روحانی کاملاً بلاوجه است.

استاندار مازندران: نقش مدیران در مسائل راهبردی رصد می‌شود

استاندار مازندران: نقش مدیران در مسائل راهبردی رصد می‌شود

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا از مازندران ، سید محمود حسینی پور در جلسه ستاد رشد اقتصادی استان با اشاره به اینکه ، در زمینه ی مسائل مدیریتی و راهبردی استان نقش مدیران بصورت دقیق بررسی و رصد می شود،گفت: شعار اصلی دولت سیزدهم رشد اقتصادی است ،بنابراین همه مدیران باید بدنبال حل مسئله و رفع مشکلات اقتصادی باشند .

استاندار مازندران با بیان اینکه تمرکز مدیران باید رشد اقتصادی باشد،افزود: می بایست همه ی مسئولین استان پای کار باشند تا رشد اقتصادی در استان نمود عینی داشته باشد.

وی با عنوان اینکه مدیران اقتصادی مسئولیت سنگینی بر عهده دارند ،تاکید کرد: با هدایت های ستادی و اجرایی کردن مسیرهای مدیریتی می توان کل استان را به سمت رشد اقتصادی به حرکت درآورد. توسعه و رشد اقتصادی باید در شهرستان ها انجام شود.

حسینی پور، سازمان مدیریت و برنامه ریزی را متولی اصلی رشد اقتصادی دانست و گفت: سازمان مدیریت از اتاق کارش بیرون بیاید و وارد صحنه عمل شود.

نماینده عالی دولت در استان ،ادامه داد : توقع ما این است که مطالبه گری سازمان مدیریت و برنامه ریزی عملیاتی شود و محور اصلی هدایت گری سازمان های دولتی باشد.

استاندار حرکت در ریل برنامه را مهم ترین راهبرد مدیریتی عنوان کرد و تصریح نمود: سازمان مدیریت بوسیله داشبورت مدیریتی که در اختیار دارد می تواند نقش مدیران در پیشرفت امور رصد و ارزیابی کند.

نماینده عالی دولت در استان ،اظهار کرد:اقدامات جهشی برای عملیاتی کردن اقدامات دستگاه های اجرایی باید در دستور کار قرار گیرد .

استاندار مازندران با بیان اینکه با تدوین سند آمایش کشاورزی باید تولیدات استان، صادرات محور شود ،تاکید کرد: با ایجاد صنایع تبدیلی می بایست هدفگذاری لازم جهت تولید محصولات مختلف صادراتی را فراهم کنیم.

آغاز سفر دوره‌ای لاوروف به آفریقا/ مسکو در قاره سیاه بدنبال چیست؟

آغاز سفر دوره‌ای لاوروف به آفریقا/ مسکو در قاره سیاه بدنبال چیست؟

تهران-ایرنا- وزیر خارجه روسیه دیشب در اولین سفر تور پنج روزه خود به آفریقا پس از آغاز جنگ اوکراین، در حالی وارد قاهره شد که بسیاری از کارشناسان این سفر را فرصتی برای تبادل نظر در مورد مسیرهای آینده این جنگ و آنچه مصر می‌تواند برای کمک به آغاز روند مذاکره بین مسکو و کی‌یف انجام دهند، ارزیابی می‌کنند.

به گزارش ایرنا، سفارت روسیه در مصر در حساب توئیتری خود نوشت که لاوروف در چارچوب تور پنج روزه خود که شامل اتیوپی، اوگاندا و کنگو نیز می‌شود، در یک سفر رسمی وارد قاهره شده است.

لاوروف دو روز پیش در یک کنفرانس مطبوعاتی ضمن اعلام سفرش به چند کشور آفریقایی گفت که این سفر بر روی آمادگی خوب نشست سران آفریقایی- روسی متمرکز است و مکان برگزاری آن متعاقبا مدیریت راهبردی چیست اعلام خواهد شد.

لاوروف پیشتر اعلام کرده بود که نشست بعدی روسیه و آفریقا در سال 2022 در یک کشور آفریقایی برگزار می‌شود و در همین رابطه ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه گفته که همکاری با کشورهای آفریقایی راهبردی و بلندمدت است و توسعه روابط با کشورهای آفریقایی و سازمان‌های منطقه‌ای قاره مدیریت راهبردی چیست آفریقا یکی از اولویت‌های سیاست خارجی روسیه است.

وزیر امور خارجه روسیه قرار است در جریان سفر خود به قاهره در شورای اتحادیه عرب که در سطح نمایندگان برگزار می‌شود، سخنرانی کند و بر اساس آنچه اتحادیه عرب اعلام کرده است، لاوروف با احمد ابوالغیط دبیرکل اتحادیه و نمایندگان 22 کشور عضو دیدار خواهد کرد.

سفر لاوروف به قاهره یک هفته پس از اولین سفر منطقه‌ای جو بایدن رئیس جمهور آمریکا در فلسطین اشغالی، کرانه باختری و عربستان سعودی و حضور او در نشست سران شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس علاوه بر مصر، اردن و عراق صورت گرفته است.

حسین هریدی معاون وزیر امور خارجه اسبق مصر و کارشناس روابط بین‌الملل، در توضیح سفر لاوروف گفت که قاهره یکی از ایستگاه‌های مهم سفر وزیر خارجه روسیه به آفریقا با توجه به مواضع درهم تنیده بین‌المللی کنونی است.

معاون وزیر امور خارجه اسبق مصر در اظهارات اختصاصی به «اسکای نیوز» گفت: سفر لاوروف به قاهره در چارچوب روابط راهبردی مصر و روسیه از یک سو و از سوی دیگر موضع هوشیارانه مصر در قبال جنگ روسیه و اوکراین و عدم جانبداری از هیچ از طرفین است.

هریدی با بیان اینکه این سفر به سیاست خارجی روسیه در آفریقا مرتبط است، افزود: لاوروف تلاش می‌کند در این سفر دیدگاه کشورش نسبت به فعالیت گروه واگنر در شرق آفریقا را روشن کند.

وی به لزوم بررسی زمان این سفر به ویژه اینکه این اولین سفر از 24 فوریه، تاریخ آغاز عملیات نظامی روسیه در اوکراین است، اشاره کرد و گفت که هدف آن تقویت هماهنگی بین مسکو و کشورهای آفریقایی است.

معاون وزیر امور خارجه اسبق مصر تأکید کرد که سفر لاوروف فرصتی برای تبادل نظر در مورد مسیرهای آینده این جنگ و آنچه مصر و کشورهای عربی می توانند برای کمک به آغاز روند مذاکره بین روسیه و اوکراین انجام دهند، خواهد بود.

هریدی تأکید کرد که کشورهای عربی مواضع متعادلی در قبال جنگ روسیه و اوکراین اتخاذ کرده و از هیچ طرفی جانبداری نکردند.

وی در خصوص ارتباط این سفر با سفر بایدن به جده گفت: روسیه در منطقه حضور دارد و کشورهای عربی و آفریقایی با مسکو روابط دارند و مایل به تقویت این روابط هستند، اما با وجود این، کشورهای منطقه اعلام کردند که در هیچ یک از دو طرف جنگ جانبداری نخواهند کرد، بلکه کشورهای عربی به آتش بس و توافق صلح بین روسیه و اوکراین دعوت می‌کنند و من تصور می‌کنم برای انجام این سفر قبل از نشست جده توافق شده است.

دیپلمات سابق مصری در مورد همکاری مصر و روسیه گفت: روند روابط دوجانبه مصر و روسیه کاملاً مستقل از آنچه در مورد جنگ در اوکراین اتفاق می‌افتد، است و پروژه‌های مشترک بین دو کشور از جمله کار در نیروگاه الضبعه طبق برنامه زمان‌بندی خود پیش می‌روند، بدون اینکه تحت تأثیر جنگ قرار بگیرند و مصر برای شروع ساخت اولین واحدهای نیروگاه هسته‌ای خود در الضبعه به عنوان نخستین نیروگاه هسته‌ای در نوع خود در مصر که توسط شرکت روس اتم اجرا شد، چراغ سبز نشان داد.

تئودور مورفی مدیر بخش آفریقا در شورای روابط خارجی اروپا گفت که روسیه با ارائه کمک‌های امنیتی با شرط و شروط کمتر از غرب و پوشش سیاسی فراتر از انتقادات غرب از کشورهای آفریقایی، فرصت‌هایی برای بازگرداندن نفوذ خود در آفریقا پیدا کرده است.

اهرم ناکامی ثبت جهانی باغ تاریخی رامسر چیست؟

اهرم ناکامی ثبت جهانی باغ تاریخی رامسر چیست؟

نوشهر_ایرنا_ باغ ۳۳ هکتاری به عنوان یک عنصر کلیدی منظر طبیعی و تاریخی رامسر، دو دهه است که برای به جریان افتادن پرونده ثبت جهانی با بن بست سازه مجتمع فرهنگی نیمه تمام جانمایی شده مواجه است؛ سازه‌ای که میراث فرهنگی تاکید به حذف آن دارد، اما فشارها و مداخلاتی طی این مدت مانع رفع این سد شده است.

به گزارش خبرنگار ایرنا ، ماجرای ثبت جهانی باغ ۳۳ هکتاری رامسر و ساخت مجتمع فرهنگی سال به سال پیچیده‌تر و گره آن کورتر می‌شود. حدود ۱۸ سال از شروع ساخت سازه نیمه‌کاره مجتمع فرهنگی سپری می شود ؛سازه‌ای که در دل باغ ۳۳ هکتاری ساخته شده و حالا نزدیک به دو دهه است نه تکمیل می‌شود و نه راه را برای به جریان افتادن پرونده ثبت جهانی باغ باز می‌کند.

میراث فرهنگی به دلیل این که سازه مجتمع فرهنگی در عرصه باغ بنا شده و مداخله شهری مستقیم در کالبد یک اثر تاریخی محسوب می شود مخالف تکمیل آن است.

کارشناسان یونسکو نیز این سازه را مخل ثبت جهانی باغ می دانند و بر جمع آوری آن و بازگرداندن محیط به وضعیت هویتی اولیه تاکید دارند.

با این وصف دیدگاه کارشناسی این دو مرجع معتبر فرهنگی تاکنون نتوانسته است مانع اعمال نظرها، مداخلات و فشارهای غیرفرهنگی شود و هر پیشرفت کوچکی در مسیر درست سرانجام به نقطه اول بر می گردد ؛مانند تصمیم برای تغییر کاربری مجتمع از اداری-فرهنگی به مجموعه فرهنگی هنری که بدون تایید شورای عالی میراث فرهنگی در جلسه کمسیون برنامه ریزی استان در دولت قبل به تصویب رسید، و اداره کل ارشاد اسلامی مازندران هم به استناد همین مصوبه همچنان ساخت سازه را بلامانع و قانونی می داند.

نتیجه این مناقشه و دور باطل تاکنون چیزی جز بلاتکلیفی ثبت جهانی باغ نبود؛ باغی که همراه با هتل به ثبت ملی رسیده و عرصه جدایی ناپذیر از این اثر تاریخی به شمار می رود.

فشارهای خارج از بدنه کارشناسی در حالی تا به امروز مانع تخریب سازه نیمه کاره و نجات بخشی این اکو باغ ایرانی شده است که سازمان بازرسی سال ۹۹ به این ساخت و ساز ورود و به میراث فرهنگی اعلام کرد با توجه به این که باغ تاریخی ۳۳ هکتاری دارای حریم مصوب است، امکان ساخت و ساز در آن وجود ندارد. اعلام نظر این دستگاه نطارتی با مکاتبات بعدی در سطح وزارتخانه باعث توقف عملیات ساخت مجتمع فرهنگی شده بود.

همچنین بر اساس گزارش سازمان بازرسی خیابانی که سبب شد باغ به دو نیمه تقسیم شود نیز باید حذف و باغ به شکل قدیم خود باز گردد.

فشارهای غیرکارشناسی ، اهرم ناکامی ثبت جهانی باغ تاریخی رامسر

باغ ملی رامسر موسوم به ۳۳ هکتاری به همراه هتل قدیم و خیابان تاریخی معلم عرصه هایی تاریخی به هم تنیده ای هستند که با شماره ثبتی ۱۵۲۰ و ۱۵۲۱ ثبت ملی شدند.

این باغ تاریخی علاوه بر این که همیشه کانون توجه افکار عمومی شهر بوده و احیای آن در صدر مطالبه رامسری ها قرار دارد، به واسطه آن که در قلب شهر و در فضایی پیرامونی هتل قدیم قرار دارد موقعیت رامسر را در زمره باغ شهرهای دنیا قرار داده است؛ پهنه ای پر از شگفتی که بر اساس مدارک و شواهد از نظر ریخت شناسی و معماری از همان ابتدا دارای طرح و نقشه مشخص بوده و الگوی هندسی ، فرم‌های شکسته و ترکیب آنها با دایره، آن را در کنار نمونه‌های ایرانی آن مانند هشت بهشت اصفهان و مشابه خارجی مانند ورسای فرانسه قرار داده است.

این باغ در ابتدا تحت مالکیت بنیاد مستضعفان قرار داشت، اما در سال ۷۱ در قالب تهاتر بنیاد مالکیت آن را به شهرداری رامسر واگذار کرد.۶ سال بعد مالکیت به میراث فرهنگی منتقل شد و پس از آن بار دیگر در مالکیت شهرداری رامسر قرارگرفت.

بررسی ها نشان می دهد که از سال های ۷۳ زنگ افول باغ ۳۳ هکتاری رامسر به صدا درامده است، چراکه در همین سال ها بود که شهرداری و شورای شهر وقت قصد داشتند که بزرگترین پارک خاورمیانه مدیریت راهبردی چیست را در عرصه باغ احداث کنند. در مقطعی هم بحث تفکیک باغ مطرح شد ، ضمن این که به گفته مقامات رسمی میراث فرهنگی ، قوه قضاییه هم به دنبال ساخت مجتمع قضایی در این عرصه تاریخی بود.

اگر چه تمامی این اقدامات با وجود زخم زدن بر پیکر باغ که کماکان ردِ آن پابرجاست ، اما به هر طریق فعالیتشان به استناد این که باغ عرصه ثبت ملی است از سوی میراث فرهنگی دفع شد.

فشارهای غیرکارشناسی ، اهرم ناکامی ثبت جهانی باغ تاریخی رامسر

چرا مجتمع فرهنگی در باغ ۳۳ هکتاری ساخته شد

اما در تعقیب این که چرا و چگونه مجتمع فرهنگی ارشاد سر از باغ ۳۳ هکتاری درآورد و تا به امروز جا خوش کرد هم می توان رد پای مداخلات و فشارهای سیاسی برای این جانمایی و گره کور در سرنوشت باغ را به وضوح مشاهده کرد. بررسی ها نشان می دهد که پیش از ابلاغ طرح جامع و تفصیلی شهر رامسر، برابر با طرح هادی سابق، زمینی با کاربری فرهنگی برای ساخت فرهنگ سرای ارشاد در این شهرستان جانمایی می شود؛ زمینی که در حال حاضر ساختمان کلانتری مرکزی رامسر در آنجا مستقر است.

اما چرا یک مکان نظامی در زمینی با کاربری فرهنگی احداث شد؟

در گذشته ساختمان کلانتری یا همان ژاندارمری سابق در بازار رامسر و در محلی که در حال حاضر بانک مهر اقتصاد و بانک سپه مستقر هستند، قرار داشت، شهرداری و شورای شهر وقت و نیروی انتظامی طی توافقی تصمیمی می گیرند که ساختمان ژاندارمری و زمین پیرامونش را به شهرداری رامسر واگذار کنند، منطقه ای که حالا بخشی از آن ساختمان بانک و بخشی هم پارکینگ عمومی است، در مقابل شهرداری هم زمین دارای "کاربری فرهنگی را که در فاز دوم خیابان امام خمینی (ره) قرار داشت، در اختیار نیروی انتظامی قرار می دهد، که بر اساس این توافق در جلسه مغایرت های اساسی طرح هادی و در ادامه طرح جامع و تفصیلی برای آن منطقه کاربری نظامی تصویب می شود.

فشارهای غیرکارشناسی ، اهرم ناکامی ثبت جهانی باغ تاریخی رامسر

یک کارشناس مسوول میراث فرهنگی شهرستان رامسر در همین ارتباط و این که چطور سازه مجتمع فرهنگی در عرصه باغ بنا شد؟ می گوید:شهرداری و شورای وقت در سال ۱۳۸۲ فکر های زیادی برای باغ ۳۳ هکتاری در سر داشتند، پس از آن که زمین با کاربری فرهنگی را به نظامی تبدیل و در اختیار کلانتری قرار می دهند، تصمیم می گیرند که بخشی از ضلع شرقی باغ را جدا و برای ساخت فرهنگسرای ارشاد اختصاص می دهند.

این کارشناس که وجهه کارشناسی اش برای خبرنگار ایرنا شناخته شده است و خواست نامی از او در گزارش نباشد، پیرامون نقش مدیران میراث فرهنگی در این جانمایی اشتباه و چگونگی مجوز ساخت سازه از سوی میراث فرهنگی می گوید: مدیران وقت میراث فرهنگی برای حفظ جایگاه، تحت فشار و در جریان یک بده بستان سیاسی به صورت شفاهی با ساخت سازه در عرصه باغ موافقت می کنند، با این حال بعد از دو سال با اعتراض هایی که از سوی میراث فرهنگی صورت می گیرد و به استناد این که سازه بدون نظر و مجوز شورای عالی میراث فرهنگی کشور بنا شده، ادامه فعالیت ساخت فرهنگ سرا متوقف می شود. چرا که بر اساس قانون وزیر و معاونان او هم نمی توانند در عرصه و حرایم آثار ملی مجوزی صادر کنند و این مجوز می بایست در شورا از سوی کارشناسان خبره ملی و بین المللی تایید شود.

او افزود : بعد از این توقف عملیات به دلیل این که لزوم احداث یک فرهنگ سرا برای شهرستان رامسر ضروری بود، پیشنهاد ساخت مجتمع فرهنگی در عرصه باغ ۸ هکتاری را پیشنهاد و سال ۸۶ هم این طرح را به عنوان مصوبات سفر رییس جهور مطرح کردیم، درواقع بر اساس این مصوبات قرار بود زمین ۸ هکتاری از وزارت کشاورزی جدا شود و برای پروژه های ملی مصوب کشوری تخیصص داده شود، حتی در نقشه ۸ هکتاری جانمایی فرهنگ سرای ارشاد در بر اصلی کوچه شهید نوربخش نظر گرفته شد تا سازه فلزی از عرصه باغ ۳۳ هکتاری جمع آوری و در این مکان مستقر شود و راهکاری برای برون رفت فرهنگ سرا از بن بست باشد، و همچنان هم باغ ۸ هکتاری فرصت مناسبی برای برون رفت این بن بست است.

فشارهای غیرکارشناسی ، اهرم ناکامی ثبت جهانی باغ تاریخی رامسر

اعلام نظر سازمان بازرسی؛باغ به نقشه قدیم باز گردد

پرونده پر کش و قوس باغ ۳۳ هکتاری و فرهنگسرای ارشاد پای سازمان بازرسی را هم برای حل و فصل به این ماجرا باز کرد، درواقع از سال ۹۹ سازمان بازرسی تحقیق و تفحص پیرامون این مناقشه را آغاز کرد.

او در همین ارتباط و در تشریح اعلام نظر سازمان بازرسی پیرامون سازه مجتمع فرهنگی گفت: سازمان بازرسی در جریان تحقیق و تفحص و پس از اخذ توضیحات دقیق و مستنداتی که از تشکیلات میراث فرهنگی، اداره کل ارشاد مازندران، مسکن و شهرسازی و استانداری جمع آوری می کند؛ اعلام می کند مدیریت راهبردی چیست مدیریت راهبردی چیست که بر اساس قانون آثار ثبت ملی، باغ ایرانی رامسر موسوم به ۳۳ هکتاری مجموعه ای یکپارچه است که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، و برابر قانون خیابان وسط باغ که آن را به دو بخش تبدیل کرده میبایست به باغ ملحق شود، و فرهنگ سرای ارشاد نیز به دلیل آنکه مجوز شورایی عالی فنی میراث فرهنگی کشور را نداشته میبایست تخریب شود.

فشارهای غیرکارشناسی ، اهرم ناکامی ثبت جهانی باغ تاریخی رامسر

منظر طبیعی و فرهنگی رامسر در فهرست موقت یونسکو

چرا باغ ۳۳ هکتاری باید به شکل قدیم خود بازگردد؟

احیای باغ ایرانی رامسر به این دلیل برای میراث فرهنگی و رامسری ها دارای اهمیت است که عنصر کلیدی ثبت جهانی منظر طبیعی و تاریخی رامسر به شمار می رود، این کارشناس میراث فرهنگی با بیان اینکه باغ در زمان ساخت هتل قدیم شکل گرفته و عرصه ای جداناپذیر از این بنای تاریخی است می گوید:باغ ۳۳ هکتاری با معماری بی نظیری که دارد فضاهای طبیعی و تاریخی این منطقه را با یکدیگر پیوند می دهد.

به گفته او ثبت جهانی عرصه و منظر طبیعی و تاریخی رامسر مجموعه آثار تاریخی شامل هتل قدیم، کاخ مرمر، باغ ۳۳ هکتاری،بلوار معلم و پژوهشکده مرکبات و منظر طبیعی این شهر است که ضوابط عرصه و حریم برای آن اعمال شده و پرونده این مجموعه برای مدیریت راهبردی چیست ثبت جهانی ارسال شده است.

او گفت از آن زمان تا به امروز به دلیل ایراد ها و مداخلات شهری که صورت گرفته از جمله سازه مجتمع فرهنگی این مجموعه در فهرست موقت یونسکو قرار گرفته است، و میبایست این نواقص برطرف و به حداقل کاهش یابد.

فشارهای غیرکارشناسی ، اهرم ناکامی ثبت جهانی باغ تاریخی رامسر

برج چشم انداز مانع ثبت جهانی است؟

برج چشم انداز سازه ای بلند مرتبه در انتهای ضلع شرقی باغ ۳۳ هکتاری است که منتقدانِ تخریب "سازه مجتمع فرهنگی" در مقابل موافقان هر بار در واکنش به خبرهای تخریب مجتمع، با طرح این پرسش که چطور برج چشم انداز در انتهای باغ مانعی محسوب نمی شوند از عدم مجتمع دفاع می کنند.

این کارشناس میراث فرهنگی ضمن انتقاد نسبت به ساخت برج در پاسخ به این ادعا می گوید: برج چشم انداز در عین حال در حرکتی اشتباه جانمایی و احداث شد، اما ساخت آن به زمانی باز می گردد که هنوز ضوابط عرصه و حریم شهرستان رامسر تصویب نشده بود.

اما برج چشم انداز مانع جدی برای ثبت جهانی محسوب نمی شود، چراکه در گذشته محل ساخت برج یک سازه معماری به نام ویلا ۳ قرار داشت، که بنیاد پس از تخریب این ساختمان برج چشم انداز را احداث می کند، بنابراین چون قبلا یک سازه معماری در آنجا وجود داشت و پوشش پیاهی نبود می توانند از این سازه چشم پوشی کنند.

تخریب سازه مجتمع فرهنگی به وقت اجرای طرح مرمت

رییس میراث فرهنگی شهرستان رامسر در توضیح آخرین تصمیم ها پیرامون احیای باغ ۳۳ هکتاری و تخریب مجتمع فرهنگی گفت: از نظر میراث فرهنگی سازه نیمه تمام مجتمع فرهنگی باید جمع اوری و حذف شود، ضمن اینکه مدیریت شهری هم با این تصمیم میراث فرهنگی موافق است و در طرح مرمتی هم که برای باغ تهیه شده این سازه حذف شده است.

نادر سحرخیز درباره طرح مرمت و زمان اجرای آن گفت: طرح در مرحله نهایی و تکمیلی قرار دارد، و یک تا دو ماه آینده که از سوی وزارت خانه تایید شود و در مرحله اجرایی قرار گیرد امکان تخریب سازه هم وجود دارد، در واقع مشاور طرح احیای باغ با کمک کمیته فنی استان که بر تمامی موضوعات باغ اشراف دارند این طرح را تهیه کرده اند، و بر اساس نظر مدیریت راهبردی چیست این کمیته آسیب ها شناسایی شده است که سازه هم یکی مهم ترین آسیب ها است که میبایست برطرف شود.

او با بیان اینکه حذف این لکه در طرح احیای باغ تایید شده است و بر اساس آن باغ آرایی در این محدوده انجام می شود افزود: در ضلع شرقی احیای مرکبات و شمشادهای قرینه که هم اکنون در محوطه هتل است تا پای برج چشم انداز کار می شود.

سحرخیز گفت:از سوی دیگر سازه مجتمع فرهنگی چه بخش بتنی و چه بخش فلزی آن به دلیل اینکه مدت زمان طولانی در شرایط آب و هوایی مرطوب قرار گرفته است، قابلیت فنی استحکام بخشی و ساخت ندارند.

فشارهای غیرکارشناسی ، اهرم ناکامی ثبت جهانی باغ تاریخی رامسر

زمین برای احداث فرهنگسرا تهیه می شود

فرماندار شهرستان رامسر نیز پیرامون وضعیت باغ ۳۳ هکتاری و سازه مجتمع فرهنگی اظهار کرد: بر اساس مطالعه ای که در پرونده باغ ۳۳ هکتاری و همچنین سازه نیمه تمام ارشاد انجام دادم، ۲۰ سال گذشته مقرر شده بود که فرهنگسرای ارشاد در این مکان احداث شود، اما میراث فرهنگی به دلیل ضوابط میراثی از عملیات ساخت بنا جلوگیری کرد.
ابراهیم شیرود عشوریان گفت: البته در این پرونده چند مورد است که میبایست بررسی و روشن شود!؟ برای مثال اداره ارشاد زمین و ساختمانی را به صورت تهاتر به شهرداری رامسر واگذار کرد، مکانی که در حال حاضر کلانتری مرکزی است، و شهرداری نیز در مقابل به جای آن محوطه، ۳ هزار متر زمین در باغ ۳۳ هکتاری به اداره ارشاد واگذار می کند.

او توضیح داد: اداره ارشاد دو بنا در این منطقه احداث کرده که یک بنا دارای سازه فلزی و دیگری بتنی است، نکته قابل بحث پیرامون این موضوع این است که اگر زمین دارای ضوابط میراثی بود چرا همان زمان میراث فرهنگی از ساخت بنا جلوگیری نکرده است؟!؟

شیرود عشرویان ادامه داد: من معتقد هستم که میراث فرهنگی میبایست در ارتباط با این موضوع خسارت پرداخت کند، ضمن اینکه شهرداری هم باید به خاطر معارض زمین را به عرصه میراثی بازگرداند و در جای دیگر زمینی برای ساخت فرهنگسرای ارشاد اختصاص دهد.

او در ادامه توضیح داد: در عین حال مصمم هستیم که برای برون رفت شهرستان از این بن بست که پیرامون ساخت فرهنگ سرا رخ داده، ۳ هزار متر از باغ ۸ کتاری که در مالکیت جهاد کشاورزی قرار دارد را،برای احداث فرهنگ سرا در اختیار اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار دهیم.

نماینده عالی دولت در رامسر گفت: در عین حال برای برون رفت از این چالش به زودی زمینی به مساحت ۳ هزار متر در شهرستان تهیه می شود تا برای احداث فرهنگسرا در اختیار اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار می گیرد.

تاریخ، در سیمای مدیریت شهری

تاریخ، در سیمای مدیریت شهری

بازآفرینی شهری به‌ویژه در بافت‌های تاریخی شهرها، فرایند زیست‌پذیر کردن مناطق شهری کم‌کیفیت با حداکثر مشارکت ذی‌نفعان شهری و مدیریت یکپارچه در سطح محلی، گام بلندی برای بهبود زندگی شهروندان است که افزایش مدیریت راهبردی چیست تردد گردشگران در بافت فرسوده شهری را رقم خواهد زد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، بازآفرینی و حفظ بافت‌های تاریخی، هویت ضروری برای ادامه حیات شهرها است و این اقدام را می‌توان مؤثرترین رویکرد معاصر در حوزه مرمت و حفاظت شهری دانست که زمینه ظهور این رویکرد در توجه به اصول توسعه پایدار و اهمیت یافتن نقش مشارکت گروه‌های ذی‌نفع در فرایند برنامه‌ریزی است.

رویکرد بازآفرینی پایدار شهری توجه همزمان و ابعاد کالبدی اقتصادی اجتماعی مدیریتی و زیست‌محیطی در بافت تاریخی دارد رویکردهای مرمت و بهسازی شهری در سیر تحول و تکامل خود از بازسازی بازنده‌سازی نوسازی و توسعه مجدد به بازآفرینی و نوزایی شهری تکامل یافته است و در این مسیر، گذاری را از حوزه توجه صرف به کالبد به عرصه تاکید بر ملاحظات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و هنری تجربه کرده است.

امروزه برای بازآفرینی پایدار شهری می‌توان با تشکیل کمپانی با حضور گروه‌های ذی‌نفع، باعث بهینه‌ساختن همه‌جانبه و پایدار وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فیزیکی محل شد؛ رویکرد بازآفرینی پایدار شهری توجه همزمان به ابعاد کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی در بافت تاریخی دارد، لذا شناخت و بررسی معیارهای آن می‌تواند به لحاظ جامعیت، راهگشای رفع مشکلات بافت‌های تاریخی باشد.

طرح بازآفرینی شهری ظرفیت‌های ویژه‌ای در خصوص بافت‌های تاریخی شهری دارد که از جمله این ظرفیت‌ها و قوانین و مقررات موجود می‌توان به قانون حمایت از احیا، بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده و ناکارآمد شهری، سند ملی راهبردی احیا، بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده و ناکارآمد شهری، مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در خصوص ابلاغ نقشه محدوده بافت فرهنگی و تاریخی ۱۶۸ شهر کشور و اصلاحیه آن، قانون برنامه ششم توسعه، قانون حمایت از مرمت و احیای بافت‌های تاریخی فرهنگی و قانون بودجه سال ۱۴۰۰ اشاره کرد.

یکی از روش‌های پیاده‌سازی بازآفرینی شهری، برنامه‌ریزی گردشگری بافت‌های تاریخی است و به لحاظ اجرایی نیز شرکت بازآفرینی شهری با تأکید بر موضوع بافت‌های تاریخی در اساسنامه، راهبردها و در نظرگیری بافت‌های تاریخی به عنوان یکی از گونه‌های بازآفرینی، بدین موضوع توجه داشته است.

شهرداری‌ها از حالت انفعال به شهرداری‌های فعال تبدیل شوند!

محسن رفیعیان، یک استاد شهرسازی در این باره می‌گوید: باز آفرینی در کشور ما فراز و نشیب سینوسی شکلی را پیموده است و البته به لحاظ مفهومی نیز تغییر و تحول بارزی داشته است.

وی می‌افزاید: در دهه ۶۰ با پایان گرفتن روند بازسازی پس از جنگ در ایران. شهرهای جدید پایه گذاری شدند و در دهه ۷۰ فرایند توسعه شهرها در بیرون آغاز و در پی آن چهره شهرها دگرگون شد و تا حدودی بافت‌های تاریخی رهاشده باقی ماند، زیرا عزم جدی برای توجه به آنها وجود نداشت.

این استاد شهرسازی با بیان اینکه در دهه ۸۰ آئین‌نامه شناسایی و مداخله در بافت‌های فرسوده و تاریخی، سه معیار خیلی کلی و عام را برای کل کشور مطرح کرد که بیشتر تمرکز آن بر بافت‌های فرسوده بود و عملاً کار در خصوص حفاظت و مرمت میراث فرهنگی و بافت‌های تاریخی پیش نبرد، ادامه می‌دهد: یک از معیارهای این آئین‌نامه، وجود گذر کمتر از شش متر را دلیل فرسودگی می‌دانست، چیزی که ویژگی اصلی حدود ۹۰ درصد بافت‌های تاریخی کشور بود.

وی تصریح می‌کند: این دیدگاه، یک نوع عام‌نگری ساده‌لوحانه بود و شاید یکی از دلایل آن این بود که مسئولان بر این اعتقاد بودند اگر تهران اقدامی را انجام داد، باید کل کشور از آن پیروی کند.

این استاد شهرسازی با بیان اینکه در این روند تمام شهرداری‌ها به صورت منفعل تنها نظاره‌گر این اتفاقات بودند، می‌افزاید: باید شهرداری‌ها از حالت انفعال به شهرداری‌های فعال تبدیل شوند.

وی اظهار می‌کند: در دهه ۹۰ موضوع بازآفرینی به یک کلید واژه قوی در سیاست‌ها و اقدامات تبدیل شد و یک دهه توجهات به توسعه درونی شهرها معطوف شد، اما اکنون پس از یک دهه در سال ۱۴۰۰ قانون جهش تولید مسکن مبنی بر اینکه چهار میلیون مسکن تولید شود، مطرح شد و بار دیگر نگاه‌های ما که به درون شهرها متمرکز شده بود را به بیرون کشاند؛ شاید در سال ۱۴۱۰ تلاش‌های علمی دانشگاهیان غالب شود تا فرایندی که سینوسی به توسعه شهرها از بیرون رسیده است را تغییر دهد.

رفیعیان تاکید می‌کند: در ایران فقط شهر یزد است که ۷۰۰ هکتار بافت تاریخی پیوسته زنده دارد و وقتی یونسکو می‌خواست این بافت را ثبت کند، دو معیار از شش معیار ثبت میراث جهانی به یونسکو اثبات شد، یکی اینکه زندگی جاری در بافت تاریخی یزد وجود دارد و دیگر اینکه جلوه‌های منحصربه‌فردی از همزیستی انسان و طبیعت در بافت تاریخی یزد متبلور شده است؛ در حقیقت برای صحبت پیرامون موضوع مسؤلیت شهرداری‌ها در بافت‌های تاریخی توجه به این مهم الزامی است که ما با کدام تئوری می‌خواهیم با این موضوع برخورد کنیم؟

این استاد شهرسازی خاطرنشان می‌کند: ابتدا باید پارادایم ما مشخص باشد؛ این موضوع بسیار مهم است که یک حکومت در مقیاس کلان چه استراتژی توسعه‌ای را دنبال می‌کند؟ سپس مشخص شود بازتعریف این سناریو در خصوص مداخله در بافت‌های تاریخی چیست؟

تاریخ، در سیمای مدیریت شهری

وی معتقد است: چنانچه ما نیز استراتژی مداخله را در کشورمان بشناسیم، شاید بتوانیم بافت‌های تاریخی را نجات دهیم.

رفیعیان با اشاره به اینکه وقتی از حکمت و توسعه در الگوی اسلامی ایرانی صحبت می‌شود، معنی آن این است که ما نباید به دنبال توسعه بر مبنای مدل غربی باشیم، می‌گوید: حکمت به دنبال شهر آینده‌ای از نوع آسمان‌خراش‌ها نیست، تئوری حکمرانی در جمهوری اسلامی و نسخه‌های آن در حوزه شهرسازی باید متفاوت باشد و توجه داشته باشیم که استراتژی و نوع نگاه ما متفاوت است.

وی ادامه می‌دهد: در بازدید از نمایشگاه اکسپو ۲۰۲۱ دبی که یک نمایشگاه بین‌المللی و بسیار معتبر و مشهور است و هرچند سال یک بار برای نمایش و ارائه دستاوردهای ملل مختلف برگزار می‌شود، موضوع مشهود این بود که اگر ما مسیرهای مرسوم سایر ملل را در توسعه مد نظر داشته باشیم هیچ‌گاه به آنها نخواهیم رسید، هر ملتی باید نسخه مخصوص به خود را در توسعه طلب کند.

مادی‌گرایی مرسوم پاسخگوی بافت‌های تاریخی ایران نیست

این استاد شهرسازی بافت تاریخی که در شهرهای ایران است، هیچ‌گاه مانند «ونیز» یا «وین» نخواهد شد، باید مانند ایران باشد؛ در کنار این موضوع برخی به غلط اقداماتی را در راستای نیازهای مردم موجه جلوه می‌دهند، به‌عنوان مثال گاهی مطرح می‌شود که مردم می‌خواهند معابر تعریض شود یا مبادی بافت‌های تاریخی بازگشایی شود، لذا باید ضمن توجه به راهبرد توسعه‌ای، بررسی شود که آیا این نیاز کاذب است یا نیاز صادق، باید مشخص شود این مردم که می‌گویند چه کسانی هستند؟، آیا گروهی هستند که ذائقه درستی دارند؟ یا به مرور زمان دچار کج فهمی و نیازهای کاذب شده‌اند، لذا مسئولیت شهرداری در حوزه بازآفرینی و بافت‌های تاریخی این است که ذائقه مردم ساکن در بافت تاریخی را ارتقا دهد.

وی تاکید می‌کند: وقتی سخن از بازآفرینی فرهنگ مبنا به میان می‌آید، به معنای تلفیق اقتصاد و فرهنگ است، باید فعالیت اقتصادی با مبنای فرهنگی تعریف شود؛ مادی‌گرایی مرسوم پاسخگوی بافت‌های تاریخی ایران نیست که بگوییم فرهنگ و اقتصاد تلفیق شود، کار درست می‌شود.

رفیعیان می‌گوید: اگر بخواهیم در بافت تاریخی حرکت‌های اساسی انجام دهیم، باید ابتدا مشخص شود پارادایم فکری ما چیست؟ این پارادایم از الگوی کلان توسعه کشورمان برگرفته می‌شود. به‌عنوان مثال حکمت بنیان بودن، یعنی نظر و عمل با هم پیوند بخورد؛ اگر سراغ حکمت برویم، نمی‌توانیم بفهمیم بافت‌های تاریخی چه مسیری را باید بپیماید.

وی تصریح می‌کند: سال‌ها پیش از «پراگ» پایتخت کشور چک بازدیدی داشتم و دیدم یک رستوران‌دار در بافت تاریخی آنجا که نتوانسته بود با رستوران‌های مجلل رقابت کند، تمام چراغ‌ها را خاموش کرده بود و گفته بود من به سبک ۶۰۰ سال قبل از شما پذیرایی می‌کنم و به این گونه مزیت رقابتی پیدا کرده بود و استفاده نکردن از برق یک جاذبه شده بود؛ بنابراین همیشه راهبرد برتر در رقابت تکنولوژیک با بقیه نیست و شاید بعضی مواقع باید مخالف رویه‌های دیگر به سمت اصالت حرکت کرد؛ این‌گونه می‌شود که بافت‌های تاریخی ما شاید نباید به سمت تخریب و نوسازی و تعریض گذر حرکت کنند، بلکه به سمت مرمت سبک پیش رفت و مسؤلیت شهرداری نیز در همین راستا تعریف شود.

این استاد شهرسازی اظهار می‌کند: شهرداری‌ها باید بتوانند در آموزش شهروندی و کارکنان خود، این ایده را ترویج دهند و از طرفی منفعل نباشند و فعالانه بافت‌های تاریخی را مدیریت کنند، زیرا در این صورت می‌توانیم از مسیر بازآفرینی و نتیجه آن راضی باشیم.

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برو به دکمه بالا